Transferseizoen
Op dit moment is het in de champions league van de Nederlandse politiek eigenlijk net voetbal. Met het presenteren van de inmiddels de meeste kandidatenlijsten van de 18 in beeld zijnde partijen (bron: parlement.com) wordt ook duidelijk dat er een heuse transfermarkt is ontstaan. Een vergelijking met de eredivisie kan dus niet snel uitblijven. En er zijn natuurlijk meer parallellen te trekken.
Natuurlijk zijn alle ‘spelers’ in de politieke arena transfervrij. Dat wil zeggen dat een partij geen enkele vergoeding hoeft te betalen voor het overnemen van een kamerlid van een andere partij. We zagen het gebeuren bij de fractie van BBB, die in één keer 4x zo groot werd door de toevoeging van transfer-kamerleden. JA21 en PVV waren verrast door de overstap en het blijkt dus dat je zonder problemen je partijgenoten kunt verlaten. Al zul je wel moeten meetrainen met de nieuwe fractie, inclusief het nieuwe gedachtegoed.
CDA 1.1
Je ziet het ook vooral met spelers uit het CDA. Niets ten nadele van deze mensen, ze zullen teleurgesteld zijn in ‘hun’ club. Dat is ook al vaak gezegd. Zeker als je aan de binnenkant van de CDA-bubbel bent geweest. Toch ontstaat de indruk dat met de migratie (over een politiek probleem gesproken) van deze kandidaten toch een soort CDA 1.1 of 1.2 ontstaan. Verpakt in een BBB of NSC wikkel. Goed voor de uitgedragen ideologie van het CDA (Sociaal conservatief ofwel Christendemocratisch), maar toch nooit zo lekker als het origineel. Henri Bontenbal meldde het al vaker. Waar kies jij straks voor?
Supporters
Waarbij kamerleden spelers zijn van het politieke team, zijn de kiezers dan supporters. Vanzelfsprekend met hun eigen supportersrellen. Die in dit landschap dan maar demonstraties worden genoemd. Maar ook deze lopen – net als bij het voetbal – best regelmatig uit de hand. Tijdens de avondklok-rellen in corona-tijd, de demonstraties in Eindhoven, koffiedrinken op het Malieveld en Trekkerprotesten tegen stikstof. We moeten dus voetbal-supporters misschien niet zomaar criminele netwerken noemen, als bij andere demonstraties soortgelijke zaken voorkomen. Emotie en betrokkenheid speelt een grote rol.
Wisselen van club?
Wat je echter niet vaak ziet in de voetbalcompetitie is het wisselen van club. Van de supporters dan. Als je voor Ajax bent, dan blijf je voor Ajax. Ben je voor Feyenoord dan wissel je niet naar 020. En zit N.E.C. in je hart, dan wil je zeker niet het geel-zwart van Vitesse dragen. Het is sterker dan een ideologie.
Hoe bijzonder is het dan eigenlijk dat grote groepen mensen – wellicht geen voetballiefhebbers? – regelmatig wisselen van partij bij verkiezingen. Als ik kijk naar mijn vader heeft hij zijn hele leven CDA gestemd. Inclusief alle voorgangers. Dat is bij ons ook met de paplepel ingegoten. In de opvoeding, maar ook in de politieke belangstelling. Ik was nog heel jong toen ik al wist wie van Dries van Agt was (leider van het eerste CDA in 1976) en hoe de verhouding in de kabinetten was tijdens de tweede oliecrisis in 1979.
Ik ben er dus één die zich vasthoudt aan idealen, aan partijen en ideologieën. Natuurlijk zie ik ook mijn partij fouten maken. Zaken doen waar ik het soms niet mee eens ben. Net zoals mijn favoriete voetbalclub wel eens aankopen doet die ik niet passend vind, wissels uitvoert die ik dom vind en trainers of besturen installeert die echt niets goed kunnen doen. Toch blijf ik fan.
Ik begrijp namelijk ook dat binnen een partij mensen komen en gaan. Dat we soms kampioen worden en soms verliezen. Dat we in de afgelopen jaren misschien wat meer in de schaduw van de winnaars hebben gespeeld.
Nieuwe selectie
Maar nu heb ik alle vertrouwen in de nieuwe selectie. Een lijst met 49 winnaars die het CDA nieuwe energie brengen. Die duidelijk laten zien dat dit een andere generatie is. Met andere perspectieven. Ik voel het ook als ik met onze nieuwe lijsttrekker in gesprek ben. Of met de anderen aan de bovenkant van de lijst. Maar ook de nummers 10, 16, of 20 zijn minstens zo interessant.
Voldoende kansen dus om in huidige competitie (lees campagne) de groepsfase te overleven, de knock-outfase gemotiveerd in te gaan. En misschien wel als underdog de rest van de ‘clubs’ te verrassen. We zijn namelijk springlevend!
Kijk je mee naar de opstelling? En naar de tactiek? Het is de moeite waard. En als je zin hebt? Ga je dan met mij mee naar de volgende wedstrijd? Wordt ook supporter van ons team. Het is immers transferseizoen. Bedankt!
1969, Apeldoorner van geboorte en in hart en nieren gebleven. Al 25 jaar woonachtig in Osseveld-Oost. Opgegroeid met de kernwaarden van het CDA in de Apeldoornse Metaalbuurt. Enthousiast en energiek. Mantelzorgt voor moeder. Klimaatburgermeester, aanvoerder, hardloper en verbinder.