Hoe kom je door de stikstof – crisis?
Als er iets is waar ik de afgelopen weken het meest over heb geleerd en gehoord dan is het wel over stikstof. En dan nog weet ik er nauwelijks echt wat van af. Door het verhaal van hoogleraar Wim de Vries leer ik het een klein beetje te begrijpen. Maar vooral dat het probleem niet zomaar is op te lossen. Een crisis dus. Om die reden zie ik wel in dat we minimaal tot 2030 nodig zullen hebben om een flinke reductie van stikstof te kunnen realiseren.
Maar belangrijker is, hoe komen we door die crisis heen. Want dat kost ons allemaal wat. De crisis heeft zich afgelopen zomer in alle hevigheid openbaard, dat hebben we kunnen zien. En totdat de heer Remkes met zijn bevindingen komt is het even rustig. Maar het is spannend of de inhoud van dat rapport, dat in de komende week wordt verwacht, door alle partijen wordt geaccepteerd.
Het verhaal van Gelderland
Wat dichter bij huis luistert het CDA Apeldoorn zo veel als het kan naar boeren in de omgeving. Om niet alleen het stikstof probleem te begrijpen, maar vooral hun persoonlijke situatie. Want elk bedrijf heeft weer haar eigen maatwerk-oplossing nodig. Feitelijk moet je aan elke keukentafel gaan zitten en een plan per onderneming maken. Dat is natuurlijk ingewikkeld en tijdrovend.
Maar het begint bij een goed verhaal. Een visie. Met perspectief. En dat is het verhaal van Gelderland. Gemaakt door onder andere CDA’ers Peter Drenth (gedeputeerde) en Daisy Vliegenthart (statenlid). Immers, de provincies zijn verantwoordelijk gemaakt voor het bedenken van plannen voor het behalen van de gestelde doelen. Het verhaal van Gelderland is gestart lang voordat de nieuwe doelen gesteld zijn. Al in 2019 na de uitspraak van de Raad van State – in het kader van PAS melders – is de provincie begonnen een plan van aanpak.
In dit plan zie je dat het niet om stikstof alleen gaat. Het gehele ruimtelijk probleem wordt aangepakt. Integraal. Dus natuur én waterproblematiek plus alles wat daar bij hoort. Met behulp van alle sectoren. Kortom, iedereen doet mee en werkt aan de volgende doelen in de provincie:
- Het versterken van de natuur
- Wonen én werken vlot trekken
- Kijken naar wat wél kan
En met iedereen bedoelen we natuur, landbouw, bouw, industrie en mobiliteit.
Lees gerust het gehele plan op de website van de provincie. Het is goed mogelijk dat deze route als voorbeeld voor de rest van Nederland kan dienen.
Keuzes maken
Ook in een dergelijk plan moeten keuzes worden gemaakt. Die zijn niet makkelijk en ook niet zonder pijn. Maar door eerlijk te zijn, gedwongen verkopen of bedrijfsbeëindigingen te voorkomen en een alternatieve locatie beschikbaar te hebben kun je in elk geval een realistisch perspectief bieden. Want soms is je bedrijf duurzaam waardevol, maar is de plek niet de juiste. Want midden in of bij een Natura 2000 gebied. Daar zijn misschien hele goede oplossingen voor.
En in Apeldoorn
Dat wat de provincie doet, heeft ook effect in Apeldoorn. Gisteren spraken we in de PMA over een boerenbedrijf dat door de gemeente kan worden aangekocht. De over te nemen stikstofruimte wordt gebruikt om bedrijventerreinen te ontwikkelen in Loenen en Apeldoorn. Ook nodig. Maar wat een complex besluit levert dat op. Want na deze ontwikkeling is er nog altijd een vermindering van stikstof nodig. Moeten er dan opnieuw bedrijven stoppen?
Vooralsnog lijken we de kans te benutten om eindelijk bedrijventerrein Kieveen in Loenen te realiseren. Maar CDA Apeldoorn benadrukt dat de vrijgekomen gronden ten goede moeten komen voor extensivering van bestaande ondernemers. En dat we zorgen dat bij een nieuwe natuurvergunning 30% van de stikstofruimte wordt teruggegeven aan de natuur. Zo hebben we er allemaal wat aan.
Tenslotte heeft het CDA Apeldoorn de wethouder gewezen op het in voorbereiding zijnde “Veluwe Arrangement”. Daar wordt gesproken over ontwikkelingen bij Natura 2000 gebieden. Met nieuw in te richten overgangszones. Als deze zones realiteit worden moeten we opnieuw zoeken naar alternatieven voor de toekomst van industrie en boerenbedrijven.
1969, Apeldoorner van geboorte en in hart en nieren gebleven. Al 25 jaar woonachtig in Osseveld-Oost. Opgegroeid met de kernwaarden van het CDA in de Apeldoornse Metaalbuurt. Enthousiast en energiek. Mantelzorgt voor moeder. Klimaatburgermeester, aanvoerder, hardloper en verbinder.