De “Toon van Joon”

De “Toon van Joon”

In de eerste lange vergadering van de nieuwe raad, die tot ver na de klok van elf uur duurde, werden alle formaliteiten afgerond voor de nieuwe raadsperiode. Benoemingen, commissies, beëdigingen, stembriefjes, raadsleden en fractievertegenwoordigers domineerden de agenda. Naast enkele schorsingen. Maar als je me vraagt wat me bij is gebleven uit het eerste korte ‘debatje’ over het coalitieakkoord is het kleine botsing tussen Jeroen Joon en Martin Maassen over ‘de toon’ tijdens de beantwoording van de vragen uit de raad.

Blijheid overheerst

Natuurlijk overheerst eerst blijdschap in deze eerste formele raadsvergadering van de nieuwe raad, waarin wethouders zijn benoemd, het nieuwe college daarmee is gevormd en alle nieuwe plekken en posities nu zijn vergeven. Inclusief de fractievertegenwoordigers waartoe ik me ook mag rekenen.

Maar toch…

Bleef de toon van Joon een beetje hangen in mijn hoofd. Zeker ook omdat het op die wijze in gesprek gaan met elkaar, met name in deze eerste fase, niet de stijl zou zijn die ik ambieer. Daarmee wordt ook de toon ‘gezet’. In een eerder blog schreef ik over voorkomen van haat in de raad. Ik heb respect voor Dhr. Joon en bewonder zijn wethouderschap, maar hoop dat hij in toekomstige debatten de scherpte zoekt op inhoud en niet op de persoon die hem een vraag stelt.

Ik snap dus de reactie van Dhr. Maassen van WijApeldoorn waarin hij aangeeft de toon van Dhr. Joon niet op prijs te stellen en daarmee de titel van deze blog bedacht. Ik hoop niet dat dit scherpe randje ook hem gaat afleiden van het debat in de toekomst met de nieuwe wethouder.

Fractievertegenwoordiger

Als fractievertegenwoordiger van het CDA Apeldoorn zal ik in de bijeenkomsten van de politieke markt vast ook regelmatig met diverse wethouders of vertegenwoordigers in debat gaan. Ik hoop dat ik me niet laat verleiden tot het te persoonlijk maken van de discussie. Maar ook ik ben een mens, dus fouten maken kan. Ik hoop dat iemand me daar dan ook op wijst.

Laten we in de raad van Apeldoorn niet het voorbeeld volgen dat we regelmatig in nieuws voorbij zien komen. Elkaar vliegen afvangen daar heeft niemand in Apeldoorn wat aan en bereiken we niets mee.

Tot slot: samenleving betrekken

Als zeven wethouders nodig zijn om de betrokkenheid met de samenleving te garanderen, dan streef ik ook naar het goede voorbeeld geven. Altijd. In elk gesprek. Alleen op die wijze blijven we als bestuur of vertegenwoordiging daarvan benaderbaar, transparant en dichtbij.

Gisteravond, 21 april 2022, zat de publieke tribune stampvol. Evenals tijdens de beëdiging van de nieuwe raad. Laten we juist die betrokkenheid met de mensen in de raadszaal koesteren, ze ook dan betrekken. En niet laten zien dat we elkaar daar persoonlijk bestrijden. Woorden doen er toe. Ook de juiste woordkeuze. Hou het begrijpelijk, inhoudelijk en toegankelijk. Dan komt over vier jaar een deel van die ‘andere 50%’ die niet stemde en in het debat veelvuldig werd benoemd, wellicht ook weer opdagen.

Veel succes!